Author:
Abstract
Neoklasik realizm teorisi Sovyetler Birliği’nin dağılışına yeterli açıklamalar getiremeyen neorealizm sonrası geliştirilmiştir. Uluslararası sistem teorilerinden temel farkı dış politika analizi teorisi olarak kuramlaştırılmasıdır. Uluslararası sistemden gelen etkilerin yanı sıra devletlerin yerel dinamiklerine atfettiği önem,neoklasik realizmin, dış politika analizinde daha kapsamlı bir görüş sunabilmesine imkân vermektedir. Teori, yöntem olarak bir devletin bağımsız değişkenden (uluslararası sistem) aldığı etkiyi, yerel dinamikler ile bir araya getirdikten sonra bağımlı değişkene (dış politika) dönüştürdüğünü ifade etmektedir. Bu çalışmada söz konusu teori Türkiye’nin ve Çin’in Kazakistan dış politikalarının incelenmesinde kullanılacaktır. Türkiye’nin Sovyetler Birliği’nin dağılması sonrası iki devlet olarak tekrar bağlantı kurabildiği Kazakistan’a yönelik dış politikasını genişlettiği belirlenmektedir. Bu anlamda tarih, doğal kaynaklar, dış politika tercihleri, ekonomi, jeopolitik gibi yerel faktörlerin yanı sıra uluslararası sistemden gelen etkilerinde birer faktör olduğu anlaşılmıştır. Çalışmada Türkiye’nin Kazakistan siyaseti söz konusu parametreler üzerinden incelenmektedir. Çin ise Sovyetler Birliği’nin dağılışı ile Kazakistan siyasetinde önemli aşamalar kaydetmiştir. Söz konusu aşamaların etnik gruplar, ekonomi, jeopolitik gibi başlıklarda toplandığı belirlenmiştir. Nitekim bu makalede birbirine benzemeyen iki ülkenin ortak bir ülkeye karşı dış politikalarını etkileyen yerel faktörlerin neler olduğu belirlenmektedir. Bunun için yöntem olarak bir dış politika analizi teorisi olan neoklasik realizm tercih edilmiştir.
Keywords
Abstract
Neoclassical realism theory was developed after neorealism, which could not provide sufficient explanations for the collapse of the Soviet Union. Its main difference from international systems theories is that it is theorized as a theory of foreign policy analysis. In addition to the influences coming from the international system, the importance it attaches to the local dynamics of states allows neoclassical realism to offer a more comprehensive view in foreign policy analysis. The theory states that as a method, a state transforms the effect it receives from the independent variable (international system) into a dependent variable (foreign policy) after bringing together local dynamics. In this study, the theory will be used to analyze the foreign policies of Turkey and China in Kazakhstan. It is determined that Turkey has expanded its foreign policy towards Kazakhstan, where it was able to reconnect as two states after the collapse of the Soviet Union. In this sense, it has been understood that in addition to local factors such as history, natural resources, foreign policy preferences, economy and geopolitics, they are also a factor in their effects coming from the international system. In this study, Turkey's Kazakhstan policy is examined through these parameters. China, on the other hand, has made significant progress in Kazakhstan's politics with the collapse of the Soviet Union. It has been determined that the stages in question are gathered under the headings such as ethnic groups, economy, geopolitics. As a matter of fact, in this article, the local factors affecting the foreign policies of two dissimilar countries against a common country are determined. For this, neoclassical realism, which is a foreign policy analysis theory, was preferred as a method.